Dit zijn de beste ondergronden voor lopers
Bepaalde soorten ondergronden zijn beter voor specifieke soorten trainingen en lopers.
Het lopen op asfalt en verharde straten of wegen hoeft geen verhoogd risico met zich mee te brengen. Met de juiste schoenen kun je elke ondergrond aan, of dat nu een straat is of een bospad. We zetten de mogelijkheden even op een rijtje.
1. Grindpaden (aanbevolen)
Omdat de kleine steentjes zorgen voor een lichte demping, is dit de favoriete ondergrond voor veel lopers.
2. Bospaden (hoog aanbevolen)
Als je een bos in de buurt hebt, moet je zeker een bostraining in je weekprogramma inpassen. De onregelmatige ondergrond doet wonderen voor je coördinatie omdat je beter moet opletten waar je je voeten zet. Pas wel op dat je geen voet verzwikt.
3. Gras of mos (hoog aanbevolen)
Als je veel groen in de buurt hebt, moet je de gelegenheid aangrijpen om af en toe rustig uit te lopen op blote voeten in het gras. Vooral na een duurloop is dat heerlijk. Lopers met fasciitis plantaris (pijn voetzool) moeten het lopen op gras vermijden. Op zachte ondergrond ben je eerder geneigd te overproneren (met je enkel naar binnen kantelen).
4. Asfalt (aanbevolen voor ervaren lopers)
Dit is waarschijnlijk de meest gebruikte loopondergrond. De materie vraagt wel wat meer van je gewrichten, dus blessuregevoelige lopers kunnen beter voorzichtig zijn met asfalt en goed dempende schoenen kiezen. (Uitzondering: lopers met een achillespeesontsteking kunnen juist beter wel op asfalt lopen, omdat hierbij de pees minder uitgerekt wordt.) Als je in de toekomst gaat trainen voor een marathon, kun je dit het beste op asfalt doen, omdat het parkoers daarvan meestal uit geasfalteerde autowegen bestaat.
5. Zand (wees voorzichtig)
Een verleidelijke ondergrond die doet denken aan strand, vakantie en relaxen. Maar voor lopers is zand juist een moeilijke ondergrond vanwege de instabiliteit. Van je spieren en gewrichten wordt een ongewone inspanning gevraagd, en dat maakt de kans op blessures groot. Houd je strandloopjes kort en vermijd ze helemaal als je vaak last hebt van enkelverstuikingen of achillespeesblessures. Zoek indien mogelijk het hardere zand langs de waterlijn op.
6. Atletiekbaan (aanbevolen)
De atletiekbaan is – dankzij de prettige demping en overzichtelijke lengte – een uitstekende ondergrond voor interval- en snelheidstrainingen. Of kies jij voor een meditatief herstelduurloopje tijdens een winteravond? Muziekje op je hoofd, wie doet je wat? Het voortdurend lopen in dezelfde richting (met steeds dezelfde bochten) kan wel leiden tot het tractus iliotibialis frictie syndroom ofwel de lopersknie.
7. Sneeuw of ijs (blijf zo nodig thuis of zoek een fitnesscentrum met loopband op)
Het heeft iets, hardlopen op een harde, besneeuwde ondergrond tijdens een droge, koude dag. Maar lopen in de papsneeuw of op glad ijs is niet zonder blessuregevaar. Kies voor trailschoenen.
